Aday olmadan önce suratları sirke satan, kaknem, nemrut, şirret adamlar, sanki gece benimle yatmış gibi 5 karış suratla dolaşan adaylar, burunları yere düşse kibirlerinden eğilip almayacak tipsiz adamlar seçim var diye pamuk helva kıvamında dolaşıyor.
Suratlarında zoraki sahte gülümseme pek eğreti duruyor ve yakışmıyor. Etrafına hayrı olmayan odun kılıklı bostan korkuluğu tipler koca kenti yönetecekmiş, beni kucaklayacakmış şaşarım.
İşim olmaz, kanmam, inanmam ben bu tiplere…
Seçilene kadar yüzlerinde maskeyle dolaşıyorlar!
Dolaşsınlar bakalım, ama mümkünse etrafımda dolaşmasınlar…
Geçen gün Sanat Kafede çay içiyorum. Bir kadın pişmiş kelle gibi sırıtıp masama geldi ve elini uzattı, sosyal medyadan tanımış olmalı ki “siz Hasan Topuz değil misiniz” dedi.
Ben de “Evet, gülümseyerek geldiğinize göre siz de muhtar adayısınız galiba” dedim!
“Buyurun, şimdi ben size çay söyleyeyim, seçimi kazandıktan sonra da siz bana söylersiniz, ama seçimi kazandıktan sonra siz beni tanımazsınız” dedim!
Böyle bir cevap beklemiyor olmalı ki biraz bozuldu.
Eeee gerçekler acıdır, alınıp gücenmemek lazım.
Öyle değil mi?
Şu seçimler bir an önce bitse de normale dönsek yahu!
HASAN TOPUZ – 23-03-2109- BANDIRMA –