Pazara gittim bugün.
Bugün bizim mahallenin pazarı vardı.
Gitmeden önce pazarın hemen yanı başında Cunda yolunda bankamatiğe uğradım, alış veriş için para lazım ya.
Benim para çekeceğim bankamatiğin önünde adamın biri duruyor hiç bir işlem yapmıyor öylece duruyor.
Bekledim bekledim
Dedim ”Ne duruyorsun sen burda böyle” ?
Dedi ”Kart gitti arıza var bankamatik vermiyor kartı geriye”.
Hadi yaa.
Eh ne yapayım ben de döndüm geriye.
En yakın bankamatik şehir merkezinde, doğrusunu isterseniz bu soğukta oraya kadar gidemem.
Cepte beş kuruş para yok girdim pazara, meyvemi sebzemi domatesimi biberimi yumurtamı ne lazımsa aldım.
Dedim ki ”Arkadaşlar bu hafta bende para yok haberiniz olsun”.
Kime böyle dediysem hemen sağ olsunlar ellerini ceplerine attılar
”Al abi şu 500 Lirayı rahat alış veriş yap pazarda” dediler.
Ayvalık esnafı yiğittir kadirşinastır vefalıdır dosttur arkadaştır.
Yok dedim istemem böyle parasız bedava alış veriş yapmak çok hoşuma gitti.
Neyse yürüyorum bir ses.
”Uncu Uncu gel buraya”.
Bir teyzecik üşümemek için sarılmış sarmalanmış iki büklüm bir şekilde bana sesleniyor.
Gittim yanına ”Uncu sen bir yardım paylaşımı yaptın ama kaldırdın yazıyı ben yetişemedim al şu parayı o kadına ver”.
”Ben elden para almasam sana hesap numarası atsam demeye çalışıyorum ama
”Fazla konuşma al şu parayı o kadına ver” diye ikiledi cümlesini.
Yahu vallahi gözlerim doldu pazarın orta yerinde.
Bunca Orospu çocuğu hırsız haram yiyici din istismarcısı memlekette kol gezerken işte böyle iyi insanlar da yaşıyor bu topraklarda.
Ter değil güven kokan haram değil helal kokan mis kokan güzel insanlar.
Sağlıcakla kalın