1945 / 2020
Eskiler bilir Bandırmanın en ünlü caddesi olan pazar caddesinin ismi bir zamanlar Bakırcılar caddesiydi.
Kaşif Acar caddesine birleştiği yerden yukarıya doğru sıralı bakırcılar küçücücük dükkanlarından dışarıya taşar bakır levhaları döve döve işleyip kap kacak tencere maşrapa yaparlardı.
O dükkanlardan birinin sahibiydi babası.Ağabeyi ile birlikte geleni geçeni selamlayıp sokakta çalışırlarken günün en moda şarkılarını güzel sesiyle okumaya başlardı.
Saf temiz insan güzeliydi Bedri.
1970 yıllarda kapalıçarşıda Belediye Nikah salonunda yapılan bütün düğünlerin devamlı davetsiz konuğu olurdu.
Orkestra dans parçalarını çalarken yanlarına sokulur verilen arada işaret beklerdi.
Düğün sahibinin hoşgörüsü ile orkestra elemanlarını dinlendirmek için uzatılan mikrofonu eline aldığında ” O an dünya onundu “
Çok güzeldi sesi , yeni çıkan 45 lik plaklardaki Türk sanat müziği , Arabesk ne varsa ezberindeydi. Bandırmanın sesiydi sanki.
Bu işi bilen insanların düsturuyla kendisine Siyah smokin ceket de diktirmişti. Papyonsuz olmaz dediklerinde papyonda aldı bir tane.
yetmedi beline de Bordo kuşak.
Tam tekmil sahne sanatçısıydı artık.
Okudukça açılıyor söyledikçe coşuyordu.
Paraya pula değil alkışa hastaydı Bedri.
Sahneden inmek istemezdi.
Gel zaman git zaman aranılan ses sanatçısı olmuştu.
Bedrisiz düğün dernek , çay partisi , eğlence gecesi olmazdı.
İşe de gitmeyi bıraktı. Abisi çok kızmıştı. Dükkanın tabelasındaki yazılı isminin üzerine siyah boya ile sinirli bir bant çekmişti Bünyamin .
Çalışmıyorsan dükkanda hissende kalmadı. Git ne halin varsa gör dedi.
Bedri silindi dükkandan
Bedri’nin de canına minnet.
22-12-2023
Sebahattin Pravadılı