Sıradan insanlardık.
Sıradanlığımızı aşmak için çabalayıp durduk.
Aştığımız da oldu aşamadığımız da..
Söyleyeceklerim vardı Nar Çiçeği üstüne.
Söyleyemedim, hep sıkıntı vardı.
Siz hiç Nar Çiçeği gördünüz mü ?
Yarının işini yarına bırakmamalıydık.
Bırakmasak iyi olurdu.
Varolmanın dayanılmaz sıradanlığına dayandık, yetmedi...
Bir yerlerde bir ışık aradık.
İşimiz gücümüz buydu bizim, gökyüzünü boyardık her sabah.
Yoksulduk, gündüzlerimiz kısaydı, dörtnala çalışmak lazımdı.
Utanırdık fukaralıktan, ele güne karşı rezil olmaktan..
Ne kadar rezil olmazsak o kadar iyiydi.
Bir kara sevda türküsü gibiydi yaşamak.
Ellerimiz bomboştu, yüreklerimizde bir sızı..
Yine de öğrenmeye çalışırdık her gün.
Ama herkes her şeyi biliyordu zaten.
Bir ben miydim perişan.
Sana göz bebeklerimi gönderiyorum,
Sen onları cennetin kapısına götür.
Ama hep böyle gidecekse bu dünya, istemez kalsın..
Ölüm değil, şu dünyada zulüm var..
Hey Allahtan korkmaz, sana bana ölüm var..
Asla anlaşılamamak değildi benimki,
Kendimi anlatamamaktı.
Hayattan yeterince ders çıkaramadık.
Zaman yoktu, durup ince şeyleri anlamaya.
Hayat ders çıkarılacak kadar uzun değildi zaten.
Sıradan insanlardık.
Sıradanlığımızı aşmak için çabalayıp durduk.
Aştığımız da oldu aşamadığımız da..
Yarının işini yarına bırakmamalıydık.
Bırakmasak iyi olurdu.
Söyleyeceklerim vardı Nar Çiçeği üstüne.
Söyleyemedim, hep sıkıntı vardı.
Siz hiç Nar Çiçeği gördünüz mü ?
11-10-2024 /AŞKIN KURT