Fotoğrafta beni görüyorsunuz da geri planda kedinin kasaptaki ciğere bakması gibi bakınarak önünden geçtiğim MA KAFEyi de görün derim. Bir bardak çay 12.5 TL oldu. Bugün ayın 20si… Ne maaşım yattı ne de 15 000 den vazgeçtim,Sn. CB.nın müjdesini verdiği 3 000 TL olsa şükür diyeceğim ancak 2000 TL kalan bayram ikramiyem… Önümüz bayram. Kalan paramı da zorunlu giderlere ayırdım. Eee! N’apim? Geldim, içim cız etmesin diye kafeye sırtımı dönüp oturdum banka ve “du bakalim n’olcek ?” diye düşünerek boş gözlerle karşımdaki denize bakıyor ve şimdilik sabrediyorum. Şükür mü? Merak etmeyin, onu da Temmuzda emekli maaşıma zam gelince yapacağım. Sonuçta hayatımızda iki kelimeye alıştık nasıl olsa. ŞÜKÜR ve SABIR. Di mi? Her şeye rağmen şükür tamam da sabretmektense hayatı yaşamaksa yaşamak say demeden yaşayabilmemiz, sabrın sonunda muradımıza erdiğimiz günler görebilmemiz dileklerimle…
22-06-2023