Bisikletle gidiyorum yanımdan motosikletiyle süratle geçerken Hakan Uçaker bağırıyor
''İyi ki varsın Halil Uncu''.
Arkasından ''Sağ ol Hakan kardeşim sen de iyi ki varsın'' diye bağırdım ama süratliydi bilmiyorum duydu mu beni.
Emine'nin Ayvalık Gücüne geldim, bir arkadaş ayağa kalktı bana doğru geldi
''Halil Bey sizin buraya geldiğinizi okuyorum biliyorum , bir saate yakındır sizi bekledim , ben Facebook'tan Hava Kuvvetleri Komutanlığından emekli Zeki Pesen''.
''Ooo sevgili dostum'' dedim
Sanki ilk karşılaşmamız ilk görüşmemiz değil de otuz yıllık arkadaş gibi sarıldık kucaklaştık.
Ben Zeki Pesen ile muhabbet ederken yandaki Cafe Diner'in sahibi Levent
''Uncu Avusturya'dan Facebook arkadaşın Atilla Bakar burada seninle tanışmak için seni bekliyor'' diye seslendi.
Zeki Pesen dostum ile tekrar görüşmek üzere vedalaştım, yan cafeye geçtim Atilla ile yine aynı şekilde kırk yıllık arkadaş gibi sarıldık kucaklaştık.
Cunda adasındaki yazlığına tatile gelmiş , en kısa zamanda Cafe Diner'de rakı balık sözü aldık.
Akşam üzeri eve çıkacağım Umut önümü kesti
''Abi bir müşteri geldi, bugün sohbet arası senin adın geçince baktım ağzını burnunu kıvırdı siktir ettim şerefsizi yapmadım işini , seni sevmeyen adam mutlaka şerefsizin biridir'' dedi.
Şaşırdım kaldım.
''Yaa arkadaş beni sever veya sevmez sen baksana işine'' dedim.
''Yok seni sevmeyen adamı, ben de sevmem siktir ettim gitti'' dedi.
Bugün öğlen 12.30 ile 16.00 arasında üst üste yaşadığım bu olaylar beni ayakta tutuyor işte.
Bu Dünyada her şey para pul, servet yat kat değil.
Mana maneviyat sahibi olmak , iyi insan olmak sevilmek, saygı görmek, aranmak sorulmak hepsinden önemlidir.
Bütün arkadaşlarıma minnettarlığımı belirtirim , binlerce kez teşekkür ederim bayağı bir duygulandım bugün..
03-08-2023/HALİL UNCU /AYVALIK